“…

ค่ำคืนเอ๋ย

จงก้าวไปให้ช้าลง

จนกว่าเมล็ดพันธุ์แห่งการต่อสู้

ได้หยั่งรากและแตกหน่อ

ก่อนที่รุ่งอรุณอันน่าสะพรึงกลัว

จะมาเยี่ยมเยือน

ขอให้เราได้กล่าวสดุดี

แก่ผู้ตายที่ไร้หลุมฝังศพ

และปราศจากมรณบัตร

ขอให้เราได้จารึกชื่อของเขา

บนสุสานไร้กาลเวลา

ของเหล่าวีรชน

ผู้อุทิศตนแด่มวลชน

……..”

             บนถนนสายหลักของยะรัง