Skip to main content
แผนที่ของมาลายา (Hyoujun Daitoa Bunzu - Marai - แผนที่มหาแอเชียตะวันออกมาตรฐาน ฉบับมาลายา) ที่ผลิตโดยญ๊่ปุ่นในปี ค.ศ. 1943 (ช่วงสงครามครั้งที่สอง) โดยบริษัท "โตเซอิชะ (Touseisya)" ซึ่งข้างบนมีแผนที่จังหวัดชายแดนใต้ ข้อสังเกตเบื้องต้นที่น่าสนใจคือ 
1. ชุมทางรถไฟที่หาดใหญ่ ยังใช้ชื่อว่า "นุอะ" ซึ่งมาจาก "เหนือ" (ภาษาญี่ปุ่นไม่มีเสียงสระ เอือ) ที่เป็นชื่อเก่าของอำเภอดังกล่าวก่อน พ.ศ. 2460 
2. สงขลา เขียนว่า "ซินโกะระ" ซึ่งมาจาก "สิงโกรา (Singgora)" 
3. ทะเลสาบสงขลา เขียนว่า "ทะเรสาปุโกะ" คำว่า "ทะเรสาปุ" มาจาก "ทะเลสาบ" ส่วนคำว่า "โกะ" หมายถึง ทะเลสาบเช่นเดียวกัน ซึ่งเป็นความเข้าใจผิดของผู้ทำแผทนที 
4. ยะหริ่ง ปรากฎในชื่อ "ยะมู" ซึ่งมาจาก "จัมบู (Jambu)" 
5. ถนนแอเซีย ยังไม่มี ก็เลยเส้นทางหลักจากปัตตานี ไปถึง "กะราโป" ซึ่งเป็น "กะลาพอ" และไปถึง "ตะรุบัน" ซึ่งมาจาก "ตาลูบัน (Taluban)" (ภาษาญี่ปุ่นไม่มี ล. ลิง มีแต่ ร. เรื่อ). ปาลัสไม่ปรากฎในแผนที่ 
6. นราธิวาส เขียนว่า "บานนะรา" ซึ่งมาจาก "บางนรา (Bang Nara)" 
7. ตากใบ เขียนว่า "ตะบะรุ" ซึ่งมาจาก "ตาบาล (Tabal)" 
8. ระหว่าง "บานนะรา" กับ "ตะบะรุ" ปรากฎชื่อสถานที่ "ปุระอิวัน" ซึ่งเป็นตำบล "ไพรวัน" 
9. โกตาบารู ที่ยะลา เขียนว่า "โกตาบะรา" แต่ โกตาบารู ในรัฐกลันตัน เขียนว่า โกะตะบะรุ 
10. ชื่อรือเสาะ ไม่ประกาฎในแผนที่ แต่มีชื่อสถานที่ "ราโร" ซึ่งเป็น "ลาโละ" 

ที่มา: http://voices.nationalgeographic.com/files/2014/12/1942_Japanese_World_War_II_Map_of_the_Malay_Peninsula_and_Singapore_-_Geographicus_-_Kamatchka-japanese-1940.jpg

 
(จากโพสต์เฟสบุ๊ก วันที่ 27 กรกฎกคม 2559)