มานิ วิถีแห่งป่าเขา (ตอนที่ 4 ตุดและการล่า)
“ตุด” คือเครื่องมือล่าสัตว์ที่โดดเด่นมากของมานิ ตุดใช้ในการเป่าลูกดอกอาบยาพิษในการล่าสัตว์ ตุดทำจากไม้ไผ่พันธุ์พิเศษที่หายาก มีปล้องยาวมาก มานิจะนำไผ่นั้นมาต่อกันประมาณ 2 ท่อนให้เป็นท่อยาว เชื่อมด้วยยางชัน ตุดมีโครงสร้างเป็นท่อกลวงสองชั้น ชั้นนอกเป็นไม่ไผ่ลำโตกว่าชั้นในเป็นไผ่ลำเล็ก ลูกดอกจะถูกใส่ในตุด เป่ายิงได้ไกลเป็นร้อยเมตร
ลูกดอกจะอาบยาพิษจาก “ยางน่อง” ต้นยางน่อง (Antiaris toxicaria) เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่มาก มานิจะเอาหินหรือขวานไปฟันที่เปลือกส่วนลำต้น จะได้น้ำยางน่องไหลออกมา ยางน่องมีพิษมากถึงขนาดที่ว่าคนฟันเปลือกไม้ควรต้องอยู่เหนือลม เพราะหากอยู่ใต้ลมก็อาจได้รับพิษได้ เมื่อได้ยางน่องมา ก็จะนำมาเคี่ยวแล้วนำลูกดอกมาอาบยาพิษ เก็บลูกดอกนั้นไว้ใช้ได้อีกนาน
ยางน่องจะทำให้สัตว์ที่โดนพิษเป็นอัมพาตและตาย ในทางทฤษฎียางน่องเป็นสารพิษชื่อ Antiarin เป็กลุ่มสาร Cardiac Glycoside ทำให้กล้ามเนื้อเกร็งตัว เกิดการชัก หัวใจเกร็งตัวและหยุดเต้น หยุดหายใจ ซึ่งเป็นพิษที่รุนแรงมาก สัตว์ที่ได้มาเนื้อบริเวณที่นั้นถูกลูกดอกต้องตัดออกก่อนแล้วจึงนำส่วนที่เหลือมาทำอาหาร
วิถีการล่าสัตว์คือวิถีแห่งมานิ คำถามตัวใหญ่คือ หากมานิได้บัตรประชาชน เขายังจะล่าสัตว์ได้ไหม ผิด พรบ.คุ้มครองสัตว์ป่าไหม คำถามที่เหมือนตลก แต่สำหรับมานิเขาจริงจังครับ
อ่านตอนที่แล้ว
มันนิ วิถีแห่งป่าเขา (ตอนที่ 1)
