Skip to main content

ปรัชญเกียรติ ว่าโร๊ะ

 

                                                

 

ก่อนเริ่มเดินทาง …
ฉันเสพติดเพลงเพื่อชีวิต กวี วรรณกรรม 
ชอบฟังเรื่องราวการต่อสู้ของคนเดือนตุลา
และเรียนจบรัฐศาสตร์ การเมืองการปกครอง รามคำแหง

2547 ฉันตั้งคำถามกับปัตตานี ยะลา นราธิวาส
ก่อนนั้นยินแต่เพลงอับดุลเลาะห์ ของซูซู
จึงคิดเขียนกวี สบถขบวนการโจรก่อการร้าย แบ่งแยกดินแดน 
แล้วอธิบายถึงความยุติธรรมที่ประเทศไทยมอบให้

“ปฏิวัติโค่นล้มสังคมแบบเก่า” ฉันชอบฟังถั่งโถมโหมแรงไฟ ของคาราวาน
และก็เขียนกวี ‘ดอกไม้เสียบปลายกระบอกปืนผูกริบบิ้นเหลือง’
คปค.คือวีรบุรุษ 2549 ผู้สร้างศิลปะจากการรัฐประหาร
นักการเมืองเลว และปีศาจ คือ ทักษิณ ชินวัตร

โกรธแค้นระคนสะใจ กับความตาย ณ 2553 
พวกเสื้อแดงเผาบ้านเผาเมืองถูกฆ่าสาสม
ท่ามกลางคำถามถึงความยุติธรรมจากคนในสังคม
จากนั้น ฉันจึงเริ่มเดินทาง...

ในระหว่างการเดินทางฉันมีเรื่องราว
เรื่องราวระหว่างการเดินทางภายในจิตใจ และสังคม
กลางความขัดแย้งเราล้วนต้องทำความเข้าใจ
จึงเดินด้วยคำถาม เพื่อแสวงหาคำตอบ

ณ 2559 ท่ามกลางความวิกฤติทวี
ทว่าเข้าใจความขัดแย้งภายในตัวเองมากขึ้น
รู้จักความขัดแย้งของสังคมกว่าเดิม
สายตาและทัศนะคติจึงเปลี่ยนไป

 

แล้วจะถ่ายทอดเป็นกวีดิบทะยอยเล่าให้ฟัง

 

19 เมษายน 2559