color:#37404E">รุ่งรวี เฉลิมศรีภิญโญรัช
สังคมไทยน่าจะเลิกมองการพูดคุยในลักษณะเหมือนเชียร์มวยอยู่ขอบสนามและมองว่าใครจะได้เปรียบหรือเสียเปรียบได้แล้ว เราน่าจะช่วยกันดูว่าทางออกใดที่จะดีที่สุดในการสร้างสันติภาพในพื้นที่ โดยที่ประชาชนได้มีชีวิตอย่างสุขสงบ มีเสรีภาพและความยุติธรรม หากลดอัตตาและความชาตินิยมลงบ้างก็อาจจะสามารถมองสถานการณ์จากมุมของคนอื่นๆ ได้บ้าง
หากเราไม่กล้าที่จะคิดต่างไปจากสิ่งที่เคยทำมาแบบเดิมๆ ข้อเสนอเรื่องการถอนทหารของ BRN ก็ย่อมเกินกว่าจินตนาการที่จะทำได้ แต่การทำแบบเดิมๆ มากว่าสิบปีก็น่าจะมีข้อสรุปแล้วว่าแก้ปัญหาไม่ได้ การทดลองวิธีการใหม่ๆ อาจจะทำให้เราเห็นทางออกก็เป็นไปได้ หากยอมทำตามข้อเสนอ BRN ในการถอนทหารออกเป็นการชั่วคราวในช่วงเดือนรอมฎอนเท่านั้น (เน้นว่าเป็นการชั่วคราว) ก็จะทำให้เราสามารถจะพิสูจน์ได้ว่า BRN นั้นคุมกองกำลังได้จริงมากน้อยแค่ไหน ทุกวันนี้มีกำลังอยู่เต็มพื้นที่ ขบวนการก็ยังระเบิดรถทหารหมวกแดงซึ่งนับว่าเป็นหน่วยทหารระดับฝีมือได้ ผู้บังคับบัญชาระดับสูงตีฝีปากกันไปที่กรุงเทพฯ คนเจ็บจริง ตายจริงคือคนในพื้นที่ ทั้งทหาร ตำรวจและชาวบ้านธรรมดาสามัญ
การที่ฝ่ายไทยเรียกร้องให้ BRN ลดความรุนแรง โดยไม่พร้อมจะยอมทำตามเงื่อนไขอะไรเลยย่อมเป็นเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผล หากพิจารณากันด้วยเหตุด้วยผล ไม่ตอบโต้ด้วยอารมณ์ หลายๆ ข้อก็อาจจะพอรับฟังได้ อะไรที่มากเกินไป ทำไม่ได้ในระยะเวลาอันสั้นก็ต่อรองกัน
If there is a will, there is a way.
