ซีรี่ย์นิทานปาตานี : ตอน เมฆพิราบ

                                  ซีรีย์นิทานปาตานี : ตอน เมฆนกพิราบ 

 

ฉันมองไปบนท้องฟ้าเพื่อหานกพิราบสักตัวหนึ่ง

ยามเช้าเช่นนี้นกพิราบคงกำลังหากินอยู่ที่ไหนสักแห่งที่ไม่ใช่ตรงนี้                            (ซึ่งฉันกำลังเหม่อมองหามัน) major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

พลันฉันเปลี่ยนใจไม่หานกพิราบแล้วและหันไปตั้งใจมองก้อนเมฆที่ล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

ก้อนเมฆมีรูปร่างแปลกตาแตกต่างกัน ฉันสังเกตเห็นว่ามันค่อยๆเคลื่อนที่และค่อยๆแปรเปลี่ยนรูปร่างไปตามแรงลมอย่างช้าๆ mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

และแล้วแรงลมก็ปั้นเมฆให้มีรูปร่างคล้ายนกพิราบ!!! mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

"เอ๊ะ ! นั่น ตรงนั้น ตรงโน้น นั่นก็มีนกพิราบ " mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

ฉันขยี้ตาตัวเองเพราะไม่เชื่อสายตาที่เห็นเมฆนกพิราบล่องลอยเต็มท้องฟ้า mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

นี่ฉันกำลังฝันไปหรือเปล่า ? ฉันลองหยิกแก้มตัวเอง major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

"โอ้ย...เจ็บ ไม่ฝันนี่" mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

ฉันอยากได้เมฆนกพิราบ อยากได้มากทำไงดี นึกออกแล้ว ! mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

"ต้องทำบันไดยาวๆ ผูกติดกับต้นไม้แล้วขึ้นไปเอาเมฆนกพิราบ" mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

ฉันรีบทำบันไดไม้ไผ่ หาไม้ไผ่ปล่องใหญ่ๆมาต่อเป็นขาบันไดสองข้างยาวๆและตัดท่อนไม้ไผ่ปล่องเล็กๆเป็นท่อนสั้นๆเพื่อเป็นขั้นบันได mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

"อ้า......เสร็จแล้ว" mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

ทีนี้ก็หาต้นไม้ใหญ่ๆแข็งแรงๆเพื่อเป็นที่ยึดบันไดและหาเชือกมาพันบันไดติดกับโคนต้นไม้ mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

"นั่นไง ต้นไม้ต้นนั้นแหล่ะเหมาะที่สุด" mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

ฉันค่อยๆลากบันไดยาวของฉันอย่างทุลักทุเลไปที่ต้นไม้ต้นนั้น mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

"ถึงแล้วววว เฮ้อออออ เหนื่อย แฮ่กๆๆๆ" major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

ที่โคนต้นไม้นั้นมีนกพิราบกำลังจิกผลไม้และเมล็ดพันธ์พืชที่ขึ้นอยู่รอบๆ mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

"เอ๊ะ ! นกพิราบนี่ พวกมันอยู่ที่นี่กันนั่นเอง มีหลายตัวด้วย นี่คงเป็นครอบครัวนกพิราบ ตัวนั้นคงเป็นพ่อ ตัวโน้นเป็นแม่ และตัวน้อยๆนั่นคงจะเป็นลูกนกพิราบสิน่ะ พวกมันน่ารักจังเลย....เฮ้ยยย .....ไม่ได้ๆ จะมัวเล่นกับนกพิราบนี่ไม่ได้เด็ดขาด เราต้องรีบผูกบันไดกับต้นไม้และรีบปีนบันไดไปจับเมฆนกพิราบ มัวชักช้าแบบนี้เดี๋ยวมันถูกลมพัดไปที่อื่นหมด " mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

และเมื่อผูกบันไดกับต้นไม้เสร็จแล้ว ฉันก็รีบปีนไปจับเมฆนกพิราบทันที mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

บนท้องฟ้า เมฆนกพิราบยังคงล่องลอยอยู่อย่างนั้น ฉันคว้าไปจับได้หนึ่งตัว mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

จับได้แล้วฉันก็ค่อยๆไต่บันไดลงช้าๆ มือข้างหนึ่งจับเมฆนกพิราบไว้                           และมือข้างหนึ่งจับบันได mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

แต่แล้ว.......ทันทีที่ขาถึงพื้นดิน เมฆนกพิราบในมือฉันก็หายวับไปกับตา mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

"อ้าวววว หายไปไหนแล้ว" mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

ด้วยความเหนื่อยล้าและเสียใจกับความล้มเหลวของตัวเอง ฉันปล่อยน้ำตาและเสียงร้องไห้ออกมาแบบไม่ยั้ง และเสียงร้องไห้ของฉันมันก็ดังพอที่จะทำให้นกพิราบตกใจกลัว major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

"พรึ่บๆๆ พรึ่บ " เสียงกระพือปีกของนกพิราบดังจากข้างหลังของฉัน mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

ครอบครัวนกพิราบที่กำลังหากินอยู่ใต้ต้นไม้เมื่อกี้นี่!

พวกมันบินหนีไปกันหมดไม่เหลือเลยสักตัว mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

ฉันหันไปทันเห็นหลังมันไหวๆและเพียงไม่กี่กระพริบตา พวกมันก็บินหนีหายไป major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

และหลบอยู่ใต้ต้นไม้ต้นไหนแล้วก็ไม่รู้ mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

ฉันร้องไห้เสียงดังอีกครั้งด้วยความเสียใจเป็นครั้งที่สอง เหมือนเสียใจเพิ่มจากเดิมเป็นสองเท่า mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:major-bidi">

นึกเสียดายที่มัวแต่อยากจับเมฆนกพิราบจนไม่สนใจนกพิราบตัวเป็นๆตรงหน้า mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

สุดท้ายฉันก็ไม่มีนกพิราบเหลือเลยสักตัว mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">

"ฮือออออออออ ๆๆๆๆ ฮืออออออ ๆๆๆๆฮือ  ฮือ "

 

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : สิ่งที่ปรารถนาอาจเป็นแค่ภาพมายาและบางทีเราก็อาจจะมองข้าม   ความต้องการจริงๆที่อยู่ตรงหน้าก็ได้ (นะจ๊ะ)

 

mso-ascii-theme-font:major-bidi;mso-hansi-theme-font:major-bidi;mso-bidi-theme-font:
major-bidi">