เรื่องเล่าจากลำพะยา (2)
กำลังนั่งรถไฟ จากศาลายา ไปปัตตานี พาพี่น้องผู้หญิง10 ชีวิตกลับไปทำงานเพื่อชุมชน หลังจากมาทำกระบวนการบางอย่าง ที่ทำให้เธอเข้มแข็งขึ้นอีกครั้ง..
ได้รับโทรศัพท์จากลุง คนเดิม
ลุง. : ทางทหารเขิญเราไปประชุมครับ มี. ชลประทาน.....ร่วมประชุมด้วย ผมไม่ได้ไป แต่ลูกหลานผมไป
ข้าพเจ้า : ค่ะ
ลุง. : เขาพูดในที่ประชุมว่า มีลุงคนเดียวที่ค้าน
ทหารในนั้นเขาพูดว่า " ผอ...ต้องทำให้โครงการสร้างอ่างเกิดให้ได้นะ .จะได้เกษียณอยา่่งสบายใจ
ข้าพเจ้า : ค่ะ
ลุง : แล้วเมื่อวานทหารหญิงมาบ้านผม ชื่อ ...มาหาลุง กับ..พวกเราอีกคน ที่ลงชื่อคัดค้านแบบผม
เขาบอกว่า เขาจะมาพบทุกคน. 15. คนที่ยังไม่รังวัด และคนที่ค้าน ไม่ให้เข้ามารังวัดที่ ลุงบอกเขาว่ามาได้ครับบ้านผม แต่ผมไม่ให้วัดที่
ลุง : ตอนนี้ คนกลัวมากครับ แต่พวกเราส่วนหนึ่งไม่กลัว มีคนเติอนลุงว่า อย่าออกไปไหน ให้ระวังตัวให้ดี
ข้าพเจ้า : แล้วตอนนี้ลุงรู้สึกยังไงคะ
ลุง : ลุง คิดถึงยายฮายที่อีสาน เมื่อหลายปีก่อน. ครับ ลุงจะเป็นยายฮาย และพี่น้องผมจะรวมกัน
ลุง บอกเขาว่า ทหารมาได้เลย. มากินข้าว ไม่ให้มาวัดที่ ลุงจะให้ป้าทำกับข้าวให้กิน. ลุงจะบอกเขาว่า ..กับข้าวที่มาจากสวนของผมและคนที่นี่ อร่อย สด ผลไม้ ผักเราก้อเยอะแยะ ก้อปลูกในที่ที่จะสร้างอ่างนั่นแหละ เราไม่ต้องซื้อหาจากไหน...
ลุงอยากให้เขารู้ว่า ที่นี่คือที่อุดม ทั้งข้าวปลาอาหารและน้ำใจ
ข้าพเจ้า. : ค่ะ
ลุง. : ลุงทำถูกไหม.
ข้าพเจ้า. : ค่ะลุง
.........
