"...คนที่สติปัญญาสมบูรณ์ดี จะไม่ง่วนเรื่องของผู้อื่น เขาเเข่งกับตัวเอง จะไม่พร่ำบ่นว่า คนนั้นดีกว่าฉัน คนนั้นเก่งกว่าฉัน คนนั้นรวยกว่าฉัน
เเต่เขาจะมองมาที่ตัวเองว่า วันนี้เรายังบกพร่องจุดไหนบ้าง เเล้วก็เเก้ไขมันซ่ะ...
นักศึกษามีหน้าที่คือ การเรียนให้เต็มที่ ท่องให้จำ ถ้ามานั่งคิดว่า เรียนอย่างนี้เมื่อไรจะรวย เเน่นอนว่า เป็นไปไม่ได้ เพราะหน้าที่นักศึกษาไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องพวกนี้ มีเเต่ฟุ้งซ่านเสียเท่านั้น
พ่อค้าที่มานั่งจ้องร้านเพื่อน ว่า เพื่อนคนนี้ทำมาค้าขึ้นดีกว่าเรา วันๆหาเเต่ข้อด้อยของเพื่อนเพื่อนำไปดิสเครดิต ก็มีเเต่จะเกิดความอิจฉาแก่กัน
สำหรับผู้โดนอิจฉา ก็อย่าแปลกใจ เพราะ ขนาดคนที่ไม่มีความผิดอย่างท่านนบียังโดนอิจฉาเลย นับประสาอะไรกับคนเดินดินกินข้าวแกงอย่างเราๆ จะมีคนอิจฉาบ้างก็ช่างกระไร เคยมีคนมาถามข้าพเจ้าว่า ทุกวันนี้ มีเเต่คนมาอิจฉา ย้ายไปหลายแห่ง ก็เจอเเต่คนอิจฉา เเถมยังทำไสยศาสตร์ใส่อีก มีดุอาอฺบทไหนบ้างสามารถป้องกันคนอิจฉาได้ เเละไม่โดนอิจฉา ..
ข้าพเจ้าจนปัญญาตอบ เเต่อยากให้จำไว้ว่า ถึงเเม้คนจะมาอิจฉาเรา เเต่เราอย่าไปอิจฉาใคร ถึงเเม้จะมีใครโกงเรา เเต่เรา อย่าไปโกงใคร อย่าตอบเเทนความชั่วด้วยความชั่ว ขอให้จำไว้กลางดวงจิตเถิดพี่น้องที่รัก..."
จากการสอนตัฟซีรนุรุ้ลเอียะฮฺซาน ซูเราะฮฺอันนิสาอฺ โดย บาบออิสมาแอล สปันญัง อัลฟาฏอนี