"...ถ้ามีสองทางให้เลือกระหว่าง การล้างเเค้น กับการอภัย ท่านจะเลือกทำสิ่งใด?
สำหรับคนที่มีอีหม่านในระดับที่สูง เขาเลือกจะให้อภัย มากกว่าล้างเเค้น เเม้นว่าบางกรณี ชารีอะฮฺอนุญาตให้กระทำได้ เช่น เราโดนตบหน้า เราสามารถตบหน้ากลับได้ ในปริมาณความเเรงที่เท่ากัน อย่าล้างเเค้นรุนเเรงเกินกว่าที่ถูกกระทำ(มนุษย์นั้นชอบล้างเเค้นให้เกินกว่าที่ตัวเองโดนกระทำ)
เเต่ถ้าเลือกให้อภัย เราก็จะได้รับความดีอันยิ่งใหญ่ในวันอาคีรัต เมื่อคนๆ หนึ่งมาอธรรมต่อเรา เขาจะมีความผิดสองอย่างเกิดขึ้น อย่างเเรก คือความผิดกับโจทก์(ฮักกุลอาดำ) อย่างที่สองมีความผิดกับอัลลอฮฺ...
เมื่อเราเป็นโจทก์ เราเลือกที่จะให้อภัย ความเกี่ยวข้องระหว่างเรากับเขาก็หลุดกัน เขาไม่มีความผิดอะไรกับเรา ไม่ต้องเคลียร์กันในวันอาคีรัต เหลือเพียง ความผิดของเขากับอัลลอฮฺ ซึ่งเขาต้องเคลียร์กับอัลลอฮฺเองโดยการเตาบัต
ผู้ที่ชอบทำร้าย เเละอธรรมคนอื่น พึงระลึกไว้ว่า ถ้าเขาไม่อภัยให้ จะต้องเคลียร์กันในวันคีรัต ในวันนั้นเป็นเรื่องยุ่งยากหลายร้อยหลายพันเท่า วันนี้อาจจะรู้สึกสนุก เเละได้เปรียบ เเต่วันข้างหน้า ใบหน้าของท่านจะไม่มีสิทธิ์เเม้นเพียงเบิกบานด้วยรอยยิ้มอันน้อยนิด..
อัลลอฮฺนั้นรักการอภัย เเละทรงรู้ในทุกการกระทำของบ่าว.."
-จากการสอนตัฟซีรนุรุ้ลเอียะฮฺซาน ซูเราะฮฺอันนิสาอฺ โดย บาบออิสมาแอล สปันญัง อัลฟาฏอนี-
