เรือเล็กควรออกจากฝั่ง
โดย ริซกี มะสะนิง
ถ้าหากว่าจุดหมายปลายทางคือ ขอบฟ้า
โลกเราจะมีคนอยู่ 2 แบบ คือ "นักท่องเที่ยว" และ "นักเดินทาง"
"นักท่องเที่ยว" จะทำยังไงก็ได้เพื่อให้ตัวเองไปถึงขอบฟ้าให้เร็วที่สุด ไม่ค่อยสนใจระหว่างทางเท่าไหร่นัก พุ่งเป้าไปที่จุดหมายปลายทางเป็นหลัก เขาจะไม่ค่อยสนใจความสุขระหว่างการเดินทาง ความสุขของเขาจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อ เขาไปถึงจุดหมายปลายทางแล้ว ดังนั้นหากภารกิจของเขาล้มเหลวหรือตายไปซะก่อน เขาจะรู้สึกว่านั่นคือความล้มเหลว เพราะทำตามเป้าหมายไม่สำเร็จ
ในขณะที่ "นักเดินทาง" จะไม่ค่อยยึดติดกับจุดหมายมากนัก เขาจะโฟกัสไปกับสิ่งต่างๆที่เขาพบเห็นรอบตัว เดินทางแบบไม่รีบร้อน เหนื่อยก็พัก มีแวะถ่ายรูปตามจุดต่างบ้าง เขามีความสุขระหว่างการเดินทางมาก ถึงแม้ว่าจะใช้เวลาในการเดินทางนานกว่า "นักท่องเที่ยว" หากภารกิจล้มเหลวระหว่างทาง เขาก็ไม่รู้สึกเสียดายเพราะ ถือว่าได้ใช้ชีวิตคุ้มค่ามากพอแล้ว
พี่ตูน บอดี้สแลม น่าจะพอสะท้อนคำว่านักเดินทางได้ดี จากกิจกรรมวิ่งของเขาซึ่งถือเป็นปรากฏการณ์ที่มีผลกระทบต่อสังคมวงกว้าง หากเป้าหมายคือนำเงินไปช่วยโรงพยาบาล พี่ตูนสามารถจัดคอนเสิร์ตการกุศล เลือกวิถีทางที่เขาถนัดและถึงจุดหมายเร็วก็ได้ แต่พี่ตูนเลือกที่จะเดินทาง ออกไปวิ่ง ออกไปเจอผู้คน ภาพที่ปรากฏตามสื่อต่างๆคือ ภาพที่พี่ตูนยิ้ม ทักทายผู้คน ใครขอถ่ายรูปด้วยก็ยินดี ผมสัมผัสได้ถึงความสุขในสิ่งที่พี่เขาทำ ถึงแม้ตายหรือเป็นอะไรระหว่างทางพี่เขาก็ยินดี ทุกวันนี้สังคมเรามีนักท่องเที่ยวเยอะ แต่ยังมีนักเดินทางน้อย เรือเล็กหากมัวแต่กลัว มัวอยู่แต่ชายฝั่ง กลัวที่จะเจอคลื่นทะเล พายุ หรืออุปสรรค ก็ไม่มีวันเดินทางไปเห็นขอบฟ้าได้หรอก พี่ตูนกำลังสะท้อนบทเพลงผ่านการใช้ชีวิต
"จะออกไปแตะขอบฟ้า สุดท้ายแม้โชคชะตาไม่เข้าใจ (ภายในใจยังคงเรียกร้อง)
มองไปไม่มีหนทาง แต่รู้ว่าฉันต้องไปต่อไป
ตรงเส้นขอบฟ้าสีคราม ความหวังยังนำทางฉันใช่หรือไม่ (ให้อุปสรรคเปลี่ยนผันเป็นพลัง)
คำตอบอยู่กลางคลื่นลม ชีวิตแม้ต้องล่มลงตรงไหน
แต่ฉันก็ยังยืนยันที่จะไป!..."
#ก้าว
