คอลิด มิชอัล เกิดขึ้นในปี 1956 เป็นผู้นำฮามาสในปัจจุบัน เขาเปรียบเสมือนตัวแทนทางการเมืองในกลุ่มและเป็นผู้นำสาขาในซีเรียเช่นกัน ปัจจุบันพักอยู่ในกรุงดามัสกัส ประเทศซีเรีย
เขาเกิดในซิลวัดอันเป็นเมืองเพื่อนบ้านของรอมาเลาะฮฺ โดยขณะนั้นปกครองโดยจอร์แดน หลังจากนั้นครอบครัวของเขาได้ย้ายไปคูเวตและอยู่ที่นั้นจนถึง ปี 1991 ช่วงสงครามอ่าว
คอลิดได้รับปริญญาด้านวิทยาศาสตร์ สาขาฟิสิกส์ จากมหาวิทยาลัยคูเวต ในขณะที่กำลังศึกษาในมหาวิทยาลัยนั้น เขาทำกิจกรรมในตำแหน่งผู้นำกลุ่มชาวปาเลสไตน์อิสลาม ซึ่งถือได้ว่าเป็นการท้าทายอิทธิพลของนาย ยัซเซอร์ อาราฟัต ผู้นำกลุ่ม PLO ในสมัยนั้น
คอลิดยังได้มีส่วนร่วมก่อตั้งกลุ่มความจริงอิสลาม โดยแข่งขันกับกลุ่มฟัตตาฮฺ ในการนำสหภาพทั่วไปของนักศึกษาปาเลสไตน์ในวิทยาเขต
เมื่ออิรักเข้าโจมจีคูเวต คอลิดได้ย้ายไปอยู่จอร์แดน และเริ่มต้นงานกับฮามาสซึ่่งเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้ง เขาได้เป็นสมาชิกในสำนักงานด้านการเมืองของฮามาสในเเริ่มต้น และระยะต่อมาได้เป็นประธาน ในปี 1996 เขาได้แต่งงานในปี 1981 ปัจจุบันมีลูก 7 คน
ในวันที่ 25 เดือน กันยายน ปี 1997 คอลิดได้ตกเป็นเป้าหมายการลอบสังหารของ มอดสาด อิสราเอล ภายใต้ทิศทางการบริหารของ นายกรัฐมนตรี เบนจามิน เนตันยาฮู และนโยบายของคณะรัฐมนตรี อิสราเอล มอสสาด 10 คน ได้เข้ามาในประเทศจอร์แดนโดยถือพาสปอร์ตแคนาดา เข้ามายังที่พักของคอลิดและได้พ่นสารพิษใส่ตัวเขา อันเป็นช่วงเวลาเดียวกันกับการที่คอลิดถูกพิจารณาเป็นหัวหน้าฮามาส สาขาจอร์แดน
เจ้าหน้าที่ในจอร์แดนได้ตรวจสอบ ปฏิบัติการลอบสังหารดังกล่าว และเข้าจับกุมมอดสาด ได้ 2 คน ฮูเซน กษัตริย์จอร์แดนในขณะนั้น ได้เรียกร้อง เบนจามิน เนตัวยาฮู ให้มอบยาแก้พิษให้ ในครั้งแรก เนตันยาฮู กลับปฏิเสธ เหตุการณ์ในครั้งนี้ ทำให้คอลิด เริ่มได้รับความสนใจและเริ่มมีความสำคัญในมิติการต่อสู้ด้านการเมืองของผู้คนทั่วไปมากยิ่งขึ้น อย่างไรก็ตาม บิล คลินตัน ได้เข้ามาไกล่เกลี่ยและขอร้องเนตันยาฮูให้ยาถอนพิษ ในเวลาต่อมา
หลังจากเหตุการณ์ดังกล่าวเจ้าหน้าที่รัฐจอร์แดน ได้ปล่อยตัวมอดสาด 2 คน เพื่อแลกกับการปล่อยตัวเชค อะฮหมัด ยาซีน ผู้ก่อตั้งและเป็นผู้นำด้านจิตวิญญาณของฮามาส ซึ่งต้องคำพิพากษาและใช้ชีวิตในคุกอิสราเอล
ปี 2006 จากการปราศรัยของเขาในกรุงดามัสกัส ซีเรีย หลังจากการมีชัยของฮามาสในการเลือกตั้งของรัฐสภาปาเลสไตน์ ว่า ฮามาสไม่มีแผนปลดอาวุธ เขาพูดว่า "ฮามาสพร้อมที่รวบรวมอาวุธจากกลุ่มต่างๆของปาเลสไตน์ ด้วยจิตสำนึกของชาวปาเลสไตน์ และสร้างกองทัพเหมือนกับรัฐอิสระอื่นๆ กองทัพนั้นจะคุ้มครองประชาชนของเราต่อต้านการรุกราน"
