ข่าวร้ายของวันนี้คือข่าวของอิหม่ามยะโก๊บ หร่ายมณี อิหม่ามประจำมัสยิดกลางจังหวัดปัตตานี
ถูกคนร้ายยิงเสียชีวิตไม่ไกลจากตลาดจะบังติกอ ในเวลาใกล้เปิดปอซอ
ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ผู้คนชาวมุสลิมเตรียมตัวออกไปจับจ่ายซื้อกับข้าวที่ตลาด
เพื่อกลับไปทานอาหารหลังจากการถือศีลอดมาตลอดทั้งวัน
โชคร้ายที่อิหม่ามยะโก๊บไม่ได้กลับไปเปิดปอซอกับครอบครัวที่บ้าน
ข่าวร้ายเดินทางมาถึงทุกวัน จากต่างอำเภอบ้าง จากในตัวเมืองบ้าง จากจังหวัดยะลา นราธิวาส บางครั้งมีคนบาดเจ็บ บางครั้งมีคนเสียชีวิต ในจำนวนผู้คนเหล่านั้น มีทั้งคนไทยพุทธ คนมลายู คนเชื้อสายจีน คนพม่า ทหาร ตำรวจ อาสาสมัครทหารพราน ผู้นำศาสนา พ่อค้าแม่ค้า ครู คนทั่วไปในสามจังหวัด
เราต่างก็ตกเป็นเหยื่อของความรุนแรง ไม่ว่าจะฝ่ายไหน ก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงจากสถานการณ์ที่เป็นอยู่
แต่ถึงอย่างนั้นผู้คนที่นี่ ที่ยังไม่ย้ายถิ่นฐานหนีไปไหน ก็ยังต้องดำเนินชีวิตอยู่ต่อไป
ท่ามกลางสถานการณ์ความรุนแรง เรายังเห็นความเป็นไปในตลาดโต้รุ่ง ร้านอาหารข้างบ้าน มหาวิทยาลัย หรือแม้แต่ในร้านหนังสือเล็กๆ
เราผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ อยู่ได้อย่างไร? อยู่อย่างหวาดกลัว ทุกข์ระทม เศร้าโศกต่อผู้ที่จากไป หดหู่กับเหตุการณ์
คำตอบคือ ไม่ว่าจะอยู่ด้วยอารมณ์ไหน ลึกๆแล้วเราก็ยังมีความหวังว่าสักวันจะเห็นความสงบในพื้นที่
กับกรณีของอิหม่ามยะโก๊บ ถือว่าเป็นกรณีที่ค่อนข้างสะเทือนอารมณ์ของชาวบ้าน
เพราะผู้ตายเป็นบุคคลที่เป็นที่รู้จัก และเหตุการณ์ก็เกิดขึ้นในเมืองที่มีผู้คนสัญจรพลุกพล่าน เป็นย่านใจกลางเมือง
เราเพิ่งได้อ่านบทสัมภาษณ์ของอิหม่ามเมื่อเร็วๆนี้เอง ในเว็บข่าวของสำนักข่าวอิศรา
อิหม่ามได้พูดถึงการเจรจาสันติภาพ การดำเนินชีวิตตามหลักอิสลามในเดือนรอมฎอน
ไม่คิดว่าอีกวันนึง อิหม่ามจะกลายเป็นข่าวอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นข่าวร้าย
ความตายอยู่ใกล้ๆตัวเรา แต่มันจะมาถึงวันไหนไม่มีทางรู้เลย
แต่ถึงจะมีเหตุการณ์รุนแรงขนาดนี้เกิดขึ้น และเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ปัตตานีก็ยังคงเป็นจังหวัดที่น่าอยู่เสมอสำหรับเรา
ความหวังเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้อยากอยู่ที่นี่ อยากอยู่เห็นความสงบที่ไม่รู้ว่าเมือ่ไหร่จะเกิดขึ้น
ในขณะเดียวกัน ข่าวร้ายที่เวียนมาให้เห็นทุกวัน ก็ยิ่งทำให้ตระหนักถึงความไม่แน่นอนในชีวิต เห็นรากเหง้าของปัญหาความไม่สงบที่ยังคงคุกรุ่นอยู่ในพื้นที่ตลอดเวลา แม้ว่าจะมีการเจรจาสันติภาพ มีข้อตกลงหยุดยิงในเดือนรอมฎอนจากทั้งสองฝ่ายแล้วก็ตาม
คงอีกนานกว่าที่เราจะเห็นพื้นที่สามจังหวัดพ้นไปจากสภาวะกึ่งสงคราม
อีกนานกว่าจะเห็นเมืองที่ไม่มีรถถังและทหารถือปืนเอ็ม16อยู่ตามท้องถนน
ตราบใดที่ยังมองไม่เห็นมือมืดที่คอยเติมเชื้อไฟให้กับสถานการณ์
และรัฐบาลยังคงคลำทางแก้ปัญหาไปแบบวันต่อวัน
ถ้าหากวันนึงสถานการณ์สงบได้จริงๆ ถึงตอนนั้น เราอาจไม่ได้มีชีวิตอยู่บนโลกนี้แล้วก็เป็นได้
*สุดท้ายนี้ ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของอิหม่าม ยะโก๊บ หร่ายมณี ผู้เสียชีวิตในวันนี้
