เรียน อ.อัฮหมัด ที่เคารพ
ตั้งแต่เริ่มสนใจปัญหาความขัดแย้งในจังหวัดชายแดนภาคใต้ ช่วงแรกๆ มีชื่อนักวิชาการและคนสำคัญที่เกี่ยวข้องกับเรื่องภาคใต้อยู่ในใจไม่กี่ชื่อ อัฮหมัด สมบูรณ์ บัวหลวง เป็นหนึ่งในชื่อเหล่านั้น แม้จะเคยได้ยินแต่ก็ไม่เคยได้เจอ จนกระทั่งเมื่อไม่กี่ปีมานี้ ฉันได้รู้จักและร่วมงานกับอาจารย์หลายครั้ง
ฉันค้นพบว่า อาจารย์เป็นผู้ใหญ่ที่น่ารัก มีเมตตา และคอยช่วยเหลือทุกคนอย่างเต็มความสามารถ มีครั้งหนึ่ง ถ้าอาจารย์ยังจำได้ ฉันเคยขอให้อาจารย์ไปดูงานการสร้างสันติภาพระหว่างสองศาสนาที่แอฟริกา อาจารย์ไปไม่ได้ จึงหาคนไปแทนให้ อาจารย์ก็ขอโทษขอโพยเสียยกใหญ่ ทั้งที่อาจารย์ไม่ได้ผิดอะไรเลย
เท่าที่รู้จักอาจารย์มา ดูเหมือนว่า ใครจะขอร้องให้ทำอะไร อาจารย์มักไม่ค่อยปฏิเสธ อาจารย์เต็มใจทำให้ โดยไม่อิดออดเสมอ แม้จะรู้ตัวว่าเหนื่อยมากก็ตาม...
อย่างที่ใครหลายคนกล่าวไว้ว่า อาจารย์คือนักเดินทาง กว่า 20 ปี อาจารย์ไปหลายประเทศทั่วโลกเพื่อเป็น "ผู้สร้างสะพานสันติภาพ" พยายามเชื่อมฝ่ายที่ขัดแย้งแย่งชิงให้หันหน้ามาใช้วิธีการทางการเมืองและสันติวิธี เพราะประสบการณ์บอกอาจารย์ว่า ห่ากระสุนและเสียงระเบิดไม่ได้ทำให้ปัญหาภาคใต้ดีขึ้น
อย่างที่อาจารย์เคยเล่าว่า อาจารย์เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลเพื่อคุยกับคนไม่กี่คนซ้ำแล้วซ้ำอีก ถามคำถามเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนเห็นพัฒนาการทางความคิดของกลุ่มคนเหล่านั้นที่เป็นไปในทางบวกมากขึ้น
นอกจากนี้ อาจารย์ยังพยายามเชื่อมคนต่างศาสนาที่สายสัมพันธ์ขาดสะบั้นนับตั้งแต่ปี 47 ให้กลับมาอยู่กันได้เช่นในอดีตอีกด้วย
จนถึงตอนนี้สะพานที่อาจารย์ค่อยๆ สร้าง น่าจะเห็นผลในอนาคตอันใกล้นี้
เสียดายที่อาจารย์ไม่ยอมรอดูผลงานของตัวเองเสียก่อน...
วันที่ 14 กันยายน 2557 เป็นครั้งแรกที่มีโอกาสได้นั่งคุยกับอาจารย์ลึกๆ ถึงสิ่งที่อาจารย์ได้ทำ และสิ่งที่เราจะทำร่วมกันในอนาคต เราปิดท้ายบทสนทนาด้วยการถามว่า สุขภาพอาจารย์เป็นยังไง อาจารย์ตอบทันทีว่า สบายดี...
ไม่นึกว่านั่นจะเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนอาจารย์จะขึ้นเครื่องไปสวีเดนในวันรุ่งขึ้น...
อาจารย์เคยพูดไว้ว่า อาจารย์ชอบไปยุโรป มาวันนี้ อาจารย์ก็กลับไปหาอัลเลาะห์ด้วยรถไฟในยุโรป และนี่อาจจะเป็นสิ่งที่อาจารย์ได้ตัดสินใจเลือกแล้ว...ขอให้อาจารย์หลับสบาย ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่เสียที และสิ่งที่อาจารย์ทำไว้จะเป็นฮิกมะห์ (วิทยปัญญา) ให้กับพวกเราต่อไป...
ด้วยความระลึกถึง
จุฬารัตน์ ดำรงวิถีธรรม
