อินโดนีเซีย ในความรู้สึก [๑]
มีโอกาสได้เดินทางไปประชุมเพิ่มเติมความรู้ในแต่ละเหตุการณ์ ในแต่ละประเทศ ต่างเหตุการณ์บ้านเมือง ต่างประเทศที่จะช่วยเหลือ โดยการสนับสนุนของ กาชาดสากล หรือ ICRC (International Committee of the Red Cross)
ผมมีโอกาสนั่งเครื่องบินเดินทางไปประเทศอินโดนีเซีย โดยมีผู้ร่วมเดินทางไปด้วยกันอีก ๒ คน คือ หน่อย นางสาวพรเพ็ญ คงขจรเกียรติ และตัส นางสาวอัญชนา หีมมิน๊ะ ผมแลกเงินไป ๑๕๙๗.๔๓ บาท ได้เงินรูเปีย อินโดนีเซีย ๖๐๐,๐๐๐ รูเปีย (เหมือนรวย ฮ่าฮ่าฮ่า) เราใช้เวลาในการบิน ๓ ชั่วโมงเห็นจะได้
เมื่อถึงสนามบิน jakarta soekarno hatta airport สิ่งที่จะต้องตามหาคือ Blue Bird ตามแท็กซี่ เพื่อไปส่งให้ยังที่พัก เราได้เจอมิตรร่วมเดินทาง เป็นหนุ่มจากบังคลาเทศ ที่มาทำงานใน กัมพูชา ร่วมเดินทางไปยังที่พัก ใช้เวลาในการเดินทางราวๆ ชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงที่พัก Grand Mahakam Hotel
เมื่อเช็คอิน เข้าที่พัก เราก็เจอกับปัญหาของลิฟท์ ที่ไม่สามารถกดชั้นที่เราจะไปได้ ระดมกด ก็แล้ว ต้องมาถึงบางอ้อ เมื่อ หน่อย พรเพ็ญ นึกขึ้นได้ว่า มันต้องใช้ คีย์การ์ด เสียบก่อน ถึงจะไปได้ นึกๆ ก็ขำเหมือนกันครับ
เริ่มเหนื่อย อาบน้ำเพื่อพักผ่อน แต่ทำไมห้องมันเย็นมาก โอ้ว เปิดแอร์ไว้ที่ ๒๓ ปรับมาเป็น ๒๕ ก็แล้ว ก็ต้องลุกขึ้นมาปิดแอร์ ถึงจะได้ในอุณหภูมิที่นอนสบาย
(แปลกใจอยู่ว่า เมื่อพนักงานมาทำความสะอาดห้อง เขาก็ปรับแอร์ให้ไปอยู่ที่ ๒๓ เหมือนเดิม)
บริเวณโต๊ะใกล้กับหัวนอน มีผลไม้วางในจาน มีลูกสละอินโด ๑ ลูก กับแอปเปิ้ลอีกลูก อยู่ระหว่างการตัดสินใจ จะกินดีหรือไม่กินดี แต่หลับดีกว่า ฮ่าฮ่าฮ่า
ตื่นเช้ามาพร้อมเสียงกดกริ่งประตูห้อง ได้เวลารับประทานอาหารเช้า แต่ใจก็คิดไปอีกว่า เราจะกินอะไรละ ไม่มีหมู แน่ๆ แล้วเราก็พยายามเลี่ยงเนื้อวัว ด้วย ลงไปถึงมีไก่จริงๆ ด้วย แต่ดูเหมือนจะมีเนื้อแกะ (lamb meat) ด้วย สะดวกละครับที่นี้ จัดแต่เนื้อแกะอย่างเดียวเลย (จนน้องๆ แซวว่า พี่กุ๊ก ขาดผักใบเขียว) อีกอย่างที่ต้องกินในตอนเช้า ตลอดเวลาที่พักที่นี้ คือ ออมเล็ต (Omelet) ตั้งแต่เคยกินมา ออมเล็ตที่นี้ ค่อนข้างแปลก คือ ใส่ชีส (cheese) ด้วย และที่แปลกยิ่งขึ้น เหมือน ออมเล็ตไฟแดง ยังไงยังงั้น มีไฟลุกในกระทะ งี้ แต่ก็น่ากินมากครับ
ถึงเวลาเข้าประชุม แล้วละครับ ไว้คราวหน้าจะมาคุยถึงบรรยากาศของการประชุมกันครับ
เงาะป่า กับอินโดนีเซียในความรู้สึก
