โดย มูบารัด สาและ
ตัวละครที่ฉันอ่าน
ฉันมิควรมีชีวิตอยู่ในหน้ากระดาษหนังสือ
ในย่อหน้าสุดท้ายก่อนจะจบเล่ม
เธอกล่าวหาว่าฉันอ่านข้ามหลายย่อหน้า
ทั้งที่เธอมิเคยรู้มาก่อนจะตัดสินฉัน
หรือเธอเองตัดหน้ากระดาษมันออกไป
เล่นกลหลอกลวงฉันตกหลุมพราง
ทั้งที่ตัวละครที่ฉันอ่าน
ไม่ได้ตายตอนจบอย่างที่ปรากฏในหน้าหนังสือ
ถึงตอนนี้ฉันประจักษ์แล้ว
ฉันหลงกลมายาในตัวเธอ
ตัวละครที่ฉันอ่านจนจบเล่มยังไม่ตาย
หากเป็นตัวเธอที่ยังมีชีวิตอยู่
หน้ากระดาษหนังสือ
ยากเกินกว่าจะหาความจริง
ดั่งที่ความจริงมิอาจพูดได้
ย่อหน้าสุดท้ายกลับกลายเป็นเรื่องโกหก
กุเรื่องปรุงแต่งเพียงด้ามปากกา
เหมือนที่ใครบางคนร่างรัฐธรรมนูญเอาใจตนเอง
ความจริงมิอาจมีจุดยืนในตัวตน
โดยเฉพาะอำนาจรัฐบาลประเทศไทย
___________________________________________________
เครดิตภาพจาก:Pinterest.com
