เราะมะฎอนวันละเรื่อง...(3) "เป้าหมายของการถือศีลอด" (ตอนที่ 2)

จะเห็นได้ว่า เป้าหมายหลักขอการถือถือศีลอดนั้นไม่ใช่อื่นใดนอกจาก "ความยำเกรง" ซึ่งเป็นสิ่งที่มีความประเสริฐและมีเกียรติยิ่งกว่าชื่อเสียง เกียรติยศ วงศตระกูล ทรัพย์สิน และตำแหน่ง เพราะอัลลอฮฺมิได้กล่าวถึงคนที่มีเกียรติ ณ พระองค์ว่าอยู่ที่การมีตระกูลดี การมีตำแหน่งสูง ๆ หรือมีความร่ำรวยแต่อย่างใด แต่พระองค์ยืนยันว่า ผู้ที่มีเกียรติ ณ พระองค์คือผู้ที่มี "ความยำเกรง" มากที่สุดในหมู่พวกเจ้า ดังนั้น ในเมื่อความยำเกรงเป็นเป้าหมายสูงสุดของการถือศีลอด ผู้ที่ถือศีลอดจึงจำเป็นต้องมีหัวใจที่จดจ่อกับเป้าหมายอันสูงส่งและมีเกียรตินี้ เพื่อให้ได้มาซึ่ง "ความยำเกรง" จากการถือศีลอดของเรา
==========#==========#==========#
สำหรับผู้ที่มีชื่อว่า "มุอ์มิน" (ผู้ศรัทธา) นั้น....
ไม่ว่าพระองค์อัลลอฮฺจะทรงบัญญัติใช้ให้เขาปฏิบัติสิ่งใด เขาจะมุ่งมั่นตั้งใจปฏิบัติด้วยความยินดี ด้วยหัวใจที่จงรักภักดี แม้ว่าบางเรื่องเขายังไม่ทราบว่าผลที่เกิดขึ้นกับเขานดุนยานี้จะเป็นเช่นไรก็ตาม 
ซึ่งผู้ศรัทธาเหล่านั้นเขายอมรับว่า สิ่งที่อัลลอฮฺทรงบัญญํติให้ผู้ศรัทธาปฏิบัติหรือมีคำสั่งห้ามมิให้ปฏิบัติ
#=========#==========#==========#
แต่ในขณะเดียวกัน...
มีผู้ถือศีลอดมากมายที่ถือศีลอดแล้วกลับไม่ได้รับอะไรนอกจาก "ความหิวและกระหาย" แถมความเหนื่อยไปอีกต่างหาก เพราะเขาใช้ชีวิตในเดือนเราะมะฎอนไปอย่างไร้สาระ ใช้เวลากลางวันไปกับการละเล่น การอยู่กับสถานบันเทิงเริงรมณ์ ดูหนังฟังเพลง เล่นเกม ไม่ละเว้นในสิ่งต้องห้าม เช่น การโกหก นินทา ใส่ร้ายคนอื่น ในขณะที่ช่วงละศีลอด เขาก็ชดเชยอาหารที่ขาดหายไปในช่วงกลางวันโดยการนำอาหารที่อร่อยและดีที่สุดมาเติมจนเต็มกระเพาะ การถือศีลอดของเขาจึงเป็นเสมือนหะดีษที่ท่านนบีกล่าวไว้ว่า “มีผู้ถือศีลอดจำนวนมาก ที่เขาถือศีลอดแล้วไม่ได้ผลกุศลใด ๆ นอกจากความหิวและความกระหายเท่านั้น"
=============================

วัลลอฮุอะอฺลัม