บทที่ 1 ว่าด้วยเรื่อง "ซุ้มประตูมลายู"
โดย อิสมะรูปายดะห์ ดอเลาะ
#ซุ้มประตูมลายู เป็นซุ้มประตูที่ถูกสร้างโดยคนในชุมชนหรือหมู่บ้านนั้นๆ สร้างขึ้นเพื่อต้อนรับแขกทุกคนในวันรายออีดของทุกๆ ปี
>>> รูปแบบหรือลักษณะนั้น ส่วนใหญ่ก็จะไปในทางมลายูตามวัฒนธรรมบ้านเรานี้แหล่ะ แต่ที่พบเห็นส่วนใหญ่นั้น มักจะมีดอกไม้ชนิดหนึ่งที่คนมักจะเอามาประดับด้วยนั้นก็ #ดอกชบา
>>> ดอกชบา เป็นสัญลักษณ์สำหรับคนมลายูบ้านเรา ซึ่งมันมีความหมายว่า #สันติภาพ มันก็มีมานานแล้ว แต่จะเริ่มนิยมใช้มากขึ้นก็ตอนหลังจากเหตุการณ์ ปี 47
>>> อะไรหลายๆ อย่างที่เกี่ยวกับมลายู ส่วนใหญ่จะถูกมาใช้มากขึ้น หลังจากเหตุการณ์ ปี 47 เช่น การแต่งกายมลายู การพูดภาษามลายู การเขียนภาษามลายูยาวี กิจกรรมที่เน้นไปในทางมลายูก็มากขึ้น และอื่นๆ รวมทั้งซุ้มประตูมลายู (#ความรู้สึกตัวเอง)
>>> โดยส่วนตัวแล้ว คิดว่า หมู่บ้านไหนที่มีซุ้มประตูมลายู นั้นบ่งบอกถึงความสามัคคีของคนในหมู่บ้าน
>>> เพราะการสร้างซุ้มประตูนั้น ไม่ใช่ทำกันง่ายๆ แต่มันต้องใช้ความอดทน อดหลับอดนอนในบางวัน และความร่วมมือของคนในหมู่บ้านด้วย โดยเฉพาะบรรดาเยาวชนทั้งหลายในหมู่บ้าน และการเสียสละเวลาส่วนตัว เพื่อส่วนรวม
>>> ยิ่งใกล้วันรายอเท่าไหร่ พวกเขายิ่งต้องทำให้เสร็จทันรายอ
>>> พอถึงวันรายอก็จะเห็นความภาคภูมิใจของคนในหมู่บ้าน ต่างชื่นชมเป็นเสียงด้วยกัน (ถึงแม้ซุ้มประตูนั้นจะไม่ใหญ่อลังการมาก) แต่ทุกคนก็ภูมิใจ
>>> ต่างพากันถ่ายรูป รูปเดี่ยว รูปเเก๊ง รูปครอบครัว และอื่นๆ
>>> บางหมู่บ้านอาจจะทำซุ้มประตูแบบเล็กๆ เท่าที่จะทำได้ อย่างน้อยพวกเราก็เห็นความสำคัญของซุ้มประตูมลายูตรงนั้นแล้ว
#Melayu_takkan_hilang_dijiwa
#Selagi_aku_bernyawa
ปล.ภาพซุ้มประตูมลายู
ณ มัสยิดนูรดีน บาโงสโต บันนังสตา ยะลา
เมือปี 2015
