วันนี้ไปเยี่ยมเหยื่อระเบิดกับคณะทำงานวาระผู้หญิงชายแดนใต้ (PAOW) : ผู้หญิง 4 คน เด็กชาย 2 คน ผู้ชาย 1 คน อยู่ในห้องไอซียู หญิงหนึ่ง เด็กหนึ่ง แม่ ลูก ญาติ เฝ้ารอหน้าห้อง
เต็มไปหมด
นอกจากนี้ ได้พบกับญาติของ คุณสมประสงค์- ทัศนีย์ จินดามณี ที่เพิ่งเสียชีวิตที่ตุยง หนองจิก และ หลานสาว /น้องยุพดี แซ่อ๋อง เหยื่อกระสุนที่รอดชีวิต ในช่วงเช้าวันเดียวกัน กับเหตุระเบิด ..เธอโชคดีรอดชีวิตแต่ยังนอนอยู่ในห้องไอซียู
ตอนบ่ายไปงานศพ พี่ส้าน ธันวา ชาวเฑียรยา ตาแกะ ยะหริ่ง พ่อของ " สาว " นางเอกเด็กในรายการทุ่งแสงตะวัน ตอน ป่า(สันทราย)มหัศจรรย์ ที่โด่งดังเมื่อ 20 กว่า ปีก่อน ที่ไปหา กระรอกจนกลายเป็นเหยื่อเสียเอง ไม่เจอ เด็กชาย ที่ถูกยิง แต่เจออีกคนที่หนีตายทันแล้วไปขอความช่วยเหลือชาวบ้าน
พร้อมขอโทรศัพท์หาแม่ กำลังเตรียมตัวบวชหน้าไฟ
...นอนไม่หลับ เลยกลับมาอ่านที่บันทึกไว้ เมื่อ ราวตีสองของ วันที่ 25 ตุลาคม หลังระเบิดคืนก่อน ถึง 3 รอบ จึงอยากแบ่งปันความรู้สึกในใจ..
______
ตลาดโต้รุ่ง อันเก่าแก่
ไม่รู้ เป็นตลาด โต้รุ่ง ปี ไหน ปี 26 ตอนมาเรียนมหาวิทยาลัย ก้อมีแล้วนะ
ตลาดเป็นพื้นที่สำคัญ เป็นพื้นที่ปฏิสัมพันธ์
เป็นพื้นที่พบปะสังสรรค์ แลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสาร เป็นที่พักผ่อนหย่อยใจ คลายเหงาเป็นพื้นที่กลางของ คนที่หลากหลายศาสนา เพศ วัย เป็นพื้นที่ทำมาหากินเพื่อความอยู่รอด เป็นพื้นที่แห่งอำนาจการต่อรองราคาสินค้าของผู้ขายและผู้ซื้อ เป็นที่จับจ่ายใช้สอยของใช้จำเป็นของครอบครัว
ร้านก๊วยเตี๋ยวเฮียเบิ้มนี้ มีชื่อเสียง นักศึกษาม.อ ปัตตานี สมัย 20-30 ปี ที่มาเรียน ปี 1 จะได้มาร้านนี้ "พี่มาลัย" รวมตัวกันหลาย ๆ คนทุก "น้องมาลัย" กับจักรยานมากิน เฮียแกจะแถม "สัตว์ประหลาด" ให้โต๊ะละจาน (โครงกระดูกไก่ต้ม)
ครั้งนี้น่าจะครั้งที่สามที่ร้านแกเป็นเหยื่อระเบิด ปีที่แล้วเฮียแกเจ็บเล็กน้อย ปีนี้ภริยา ตะกี่ได้คุยกับเจ๊ ที่เตียว รพ ปน แกมี
แผลที่ศีรษะ เย็บ 6 เข็ม และแผลที่อื่นเล็กน้อย แกบอกลูกจ้างแกหนัก เพราะโดนที่ตา มีโอกาสตาบอด....เห็นว่าลูกจ้างเธอพิการอยู่แล้ว มีลูกตั้ง 3 คนที่ต้องเลี้ยงดู
ที่หอผู้ป่วยนี้มีคนที่เป็นเหยื่อนอนติด ๆ กัน ราว 10 เตียง ที่เป็นผู้หญิง บางคนผ่าตัดแล้ว บางคนนอนรอผ่าตัด บางคนทราบว่าต้องเข้าห้องผ่าตัดอีกครั้ง..เศร้าใจ จน นอนไม่หลับ
รอบนี้ญาติของเพื่อนโดนไป 3 คน อาการสาหัส ทั้ง 3 คน เป็นผู้หญิงและเยาวชนหญิง ๆ ถูกส่งตัวไป รพ ม.อ หาดใหญ่ ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดจะประมาณ เพราะทราบว่าแพทย์จำเป็นต้องตัดขาเธอทิ้ง คุณป้าที่เลี้ยงเธอมาและญาติอีกคน ต้องนอนเป็นคนป่วย เพราะช็อคและรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น
เพื่อน อีกคน บอกเราว่า นักเรียนคนนี้เป็นเพื่อนในกลุ่มหลานแก เพื่อนนักเรียนเครียดมากที่ต้องเจอเพื่อนเจ็บขนาดนี้
ชั้นบนมีเด็กชายวัยอนุบาล หมอเพิ่งผ่าตัดเสร็จ โชคดีที่น้องเจ็บไม่มากและปลอดภัย ส่วนพี่ที่เรียน ป.1 กำลังอยู่ในห้องผ่าตัด. ..คุณพ่อโชคดีเจ็บเล็กน้อย ส่วนคุณแม่อายุ 39 ปี มีแผลหลายจุด คอมีปัญหา ต้องใส่ปลอกคอ หน้าท้อง ขา แขน มีแผลเต็มไปหมด เธอนอนรอคิวผ่าตัดที่เตียงคนไข้..มีโอกาสได้คุยกับเธอ ตอนญาติต้องสาละวนกับอีก 3 คน ในครอบครัวเธอ และเธอต้องนอนบนเตียงคนเดียว และตื่นมาไม่เจอใคร เลยเข้าไปยืนเป็นเพื่อนเธอข้างเตียง เธอเปรยว่า ลูกชายของเธอจะรอดไหม เลยจับมือเธอบอกเธอว่า ..รอดแน่นอนนะหมอเก่ง เพราะตอนไปหน้าห้องผ่าตัดเจอหมอที่รู้จัก เธอเก่งและเอาใจใส่คนไข้มาก บอกให้เธอหลับต่อ จะอยู่เป็นเพื่อนจนญาติมา เธอหลับตา แต่น้ำตาไหล ..รู้สึกตื้อในอก จนต้องร้องให้..
คนทำเขาหลับลงหรือนี่ ซาตานตัวใด บังคับเขาให้ทำกับคนบริสุทธิ์หรือ ..เด็ก ผู้หญิง คนแก่ คนไม่มีอาวุธในมือ ยังทำได้
เครือข่ายผู้หญิงเคยเรียกร้องให้ตลาด เป็นพื้นที่สาธารณะ ที่ต้องปลอดภัยสำหรับผู้หญิงและทุกคน เพราะยังเคารพในความเป็นมนุษย์ของคน และได้ร้องขอให้ เขา ได้ ยกเว้น การกระทำ หรือไม่ใช้อาวุธในพื้นที่สาธารณะ บ้าง ข้อเสนอนี้ ผู้หญิงขอจากทุกฝ่ายที่เป็นคู่ขัดแย้งกัน ไม่ว่าคู่ขัดแย้งนั้น จะเป็นคู่ที่จะพูดคุยกัน ในวันพรุ่งนี้ 25 ตค หรือกลุ่มอื่นใด ที่อาจยังไม่ได้ใช้การพูดคุย เป็นทางออกตอนนี้
ขอ เถอะนะ ขอให้พี่น้องของเราปลอดภัยและพื้นที่สาธารณะที่พี่น้องต้องใช้ประโยชน์ ปลอดภัยทุก ๆ ที่ด้วย
ขอให้พี่น้องทั่วประเทศร่วมกันส่งเสียง เรียกร้องให้ก้องแผ่นดิน เพื่อห้ามปรามการกระทำเช่นนี้ สวดอ้อนวอนให้เขายุติการทำเช่นนี้
25 ตค 59 /01.53 น บ้านปัตตานี
......
คงต้องนอนแล้ว ..พรุ่งนี้ มีกำหนดการไว้นานแล้ว จะไปเข้าคอร์สศิลปะบำบัด ที่ ร้านหนังสือบูกู กับกัลยาณมิตรที่เป็นผู้รับผลกระทบ สามีเสียชีวิต อีก 3 คน ..เพื่อนที่รัก.. เรา ..รับผลกระทบ ที่ ไม่ต่างกัน เรา troma และต้องอาศัยการบำบัดหัวใจ
_____
ปล. ในพื้นที่ความขัดแย้งที่ใช้อาวุธ เพื่อช่วงชิงอำนาจ ดินแดน อัตลักษณ์ โดยมิใยดีต่อความรัก ความเมตตา การให้อภัย กัน และ กัน ของมนุษย์ ...เราทุกคนล้วนเจ็บปวด ..
ถึงเวลาแล้วยังที่จะใช้ยุทธวิธีที่ไม่ฆ่าฟันกัน ใช้เวลาที่เหลือนำอำนาจของความรักมาเยียวยาหัวใจ ใช้ความเมตตามาเยียวยาแผ่นดิน ใช้การให้อภัยกัน เยียวยาอัตลักษณ์ ของทุกชาติพันธุ์. ให้เป็นสวนดอกไม้ที่หลากหลายงดงาม แล้วเรามาชื่นชมยินดีไปด้วยกัน...
