ใบจากกับกระบวนการสันติภาพ
ในขณะที่ร่วมงานสีดำของน้องรัตติกาล จ่าวัง บังเอิญไปเห็นวงสนทนาของผู้สูงอายุวงหนึ่งนั่งมวนใบจาก จึงเข้าไปนั่งขอใบจากมาสูบด้วย ... การสูบใบจากทำให้มีเพื่อนคุยด้วย ถึงแม้จะเป็นเพื่อนที่สูงวัย รุ่นพ่อแล้วก็ตามที
ในวงสนทนาของผู้สูงวัย เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของคู่สนทนาของคนพุทธ และมุสลิม จากคำบอกเล่าของผู้สูงวัยชาวมลายูบอกกับผมว่า เรามาคุยกับเพื่อนเรา เพราะเรียนด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ เราจะมาที่วัดนี้ มาหาเพื่อนเราบ่อยๆ คำพูดของผู้สูงวัย สร้างรอยยิ้มให้กับวงสนทนาได้ไม่น้อย ด้วยทั้ง 4 ท่านเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เล็ก
ผู้สูงวัยชาวไทยพุทธที่สามารถพูดภาษามลายูได้อย่างคล่องแคล่ว ก็บอกว่า ที่นี่ไม่มีอะไร เราเป็นเพื่อนกัน ส่วนผู้ที่เสียชีวิตทุกคนที่นั่งคุยกันอยู่ตรงนี้ก็รู้จักตั้งแต่เขาตัวเล็กๆ
ผู้สูงวัยชาวไทยพุทธ ยังบอกต่อไปอีกว่า คนที่นี่ไม่มีอะไร เราอยู่ด้วยกันได้เป็นปกติ ปัญหาคือ คนภายนอกที่มาคิดแทนเรา คิดว่าเราต้องมีปัญหากับคนมุสลิม ซึ่งไม่ใช่ อย่ามาคิดแทน
ส่วนผู้สูงวัยชาวมุสลิม ก็ได้แต่บอกว่า คนที่นี่รู้จักกันมานาน เป็นเพื่อนกันมา ส่วนตัวแล้วหากให้อยู่บ้านซักวันก็พออยู่ได้ แต่หากให้อยู่บ้านอีกวัน ก็อยู่ไม่ได้แล้ว ต้องออกมาคุยกับเพื่อน และบางครั้งก็เข้ามาคุยกันในวัด ซึ่งเป็นปกติของคนที่นี้
ผมเลยถามไปว่า แล้วคนเดี๋ยวนี้ละครับเป็นยังไง ผู้อาวุโสชาวมุสลิม บอกว่า พูดยาก เพราะเด็กปัจจุบันไม่ฟังคนแก่แล้ว ไม่รู้ไปรับความคิดมาจากไหน
สันติภาพเกิดในหมู่บ้าน
Takeshi_B4P