บัดชา ข่าน ตอน พลังเร้นลับของชาวปาทาน (ต่อ)
ผศ.ดร.สุชาติ เศรษฐมาลินี
สถาบันศาสนา วัฒนธรรม และสันติภาพ มหาวิทยาลัยพายัพ เชียงใหม่
เรื่องนี้เกิดขึ้นในตอนเช้าวันหนึ่งในปี 1925 เมื่อมีการพบศพนอนตายอยู่ข้างๆ กังหันวิดน้ำของ เบฮ์เร็ม ข่าน นอกเมืองอุธมันไซ ต่อมาพบว่าศพดังกล่าวคือร่างของ อัตตา ข่าน นักเลงโตชาวปาทานที่ออกศาสนาไปแล้วแต่พวกวัยรุ่นยังคงยกย่องให้เป็นพี่ใหญ่ประจำหมู่บ้าน เขาถูกยิงด้วยกระสุน 2 นัดโดยเพื่อนซี้ของเขาเองที่ชื่อ มุรตาซา
ขณะนั้น กะหนี (บุตรชายของบัดชา ข่าน) เพิ่งมีอายุเพียง 12 ขวบ แต่เขายังจดจำได้ดีถึงความดีใจเมื่อทราบข่าวการตายของ อัตตา ข่าน กะหนีเขียนไว้ว่า “แม้จะเป็นที่กล่าวขานถึงความหล่อเหลา และความกล้าหาญเหนือมนุษย์ของ อัตตา ข่าน แต่ฉันก็เกลียดชังเขาอยู่เสมอไม่เคยลืม เพราะเขาคือผู้สังหารพ่อของเพื่อนฉัน ฉันยังเด็กเกินไปที่จะรู้ว่าเหตุที่พ่อของเพื่อนฉันต้องตายไปนั้นเพราะอัตตา ข่าน ได้มีหนี้แค้นกับเขาเมื่อครั้งยังเป็นหนุ่ม แต่ อัตตา ข่าน เพิ่งจะล้างแค้นเมื่อตอนเขามีอายุมากแล้ว สำหรับชาวปาทานนั้น ‘เลือดต้องชดใช้ด้วยเลือด’
พ่อของเพื่อนฉันคนนี้ เมื่อครั้งยังเป็นหนุ่มใจร้อนได้ไปกระทืบพ่อของอัตตาซึ่งเป็นคนอ่อนแอกว่า เมื่ออัตตา ข่าน โตขึ้นมา เขาเห็นแม่เดินคอตก เห็นน้องชายเอาแต่ก้มหน้าด้วยความอับอาย เขาจึงตั้งใจว่าจะต้องฆ่าชายคนนั้นให้ได้ ดังนั้น อัตตา ข่าน จึงหยิบปืนของเขาขึ้นมาและสังหารพ่อของเพื่อนฉันเพื่อจะได้ขจัดความรู้สึกอัปยศที่ครอบครัวได้รับให้หมดสิ้นไป และเป็นการกอบกู้เกียรติศักดิ์ศรีกลับคืนมา”
และตอนนี้กงล้อแห่งความแค้นได้หมุนกลับมาถึงคิวชีวิตของ อัตตา ข่าน!
หลังจากที่ตำรวจและชาวบ้านหลายร้อยคนสามารถช่วยกันจับตัวมือสังหารคือ มุรตาซา และสมุนทั้งหลายที่หนีขึ้นไปบนเขาได้ในที่สุด กะหนียังจำได้ว่า ในช่วงบ่ายของวันนั้น เมื่อตำรวจนำตัวของมุรตาซากลับมายังเมืองอุธมันไซ พวกวัยรุ่นกลับยกย่องมุรตาซาให้เป็นฮีโร่คนใหม่แทนอัตตา ข่าน ที่ตายไป เพราะที่ผ่านมา อัตตา ข่าน ได้ฆ่าชาวปาทานที่เป็นคนดีๆ ไปหลายคน ซึ่งตอนนั้นต่างก็ยกย่องให้เขาเป็นฮีโร่มายาวนาน แต่เมื่ออัตตา ข่าน ตายไปทุกคนกลับจดจำเขาในฐานะฆาตกรแล้วหันมายกย่องเทิดทูนฮีโร่คนใหม่ที่สังหารเขาไป
กะหนีเฝ้ามองดูมุรตาซาขณะถูกตำรวจคุมตัวเข้าเมือง ทั้งมือและเท้าของเขาถูกตีตรวน ที่หน้าผากของเขามีผ้าพันแผลติดอยู่เนื่องจากถูกกระสุนนัดหนึ่งแฉลบถากหน้าผากไป แต่เขาก็ยังคงทำหน้ายิ้ม เดินกรีดกรายทักทายผู้คนดั่งวีรบุรุษ...นี่คือเวลาของเขาจริงๆ
กะหนียิ้มจนปากกว้างและคิดในใจ ‘มุรตาซาไม่ใช่ญาติฉันนี่หว่า?’ แต่เขาก็เขียนในบันทึกไว้ว่า “ฉันภูมิใจเหลือเกินที่จะบอกเด็กๆ ในหมู่บ้านอื่นว่า มุรตาซาเป็นญาติห่างๆ ของฉัน”
ในที่สุด ทั้งชาวบ้านที่มาเฝ้าชื่นชมและตำรวจต่างมุ่งหน้าสู่เรือนจำ กะหนีก็เข้าร่วมอยู่ในกลุ่มชาวบ้านเพื่อเป็นเพื่อนร่วมทางให้กับฮีโร่คนใหม่ของพวกเขาที่จะต้องเข้าไปนอนในซังเต....มุรตาซาโดนตัดสินจำคุกไป 20 ปี!
อ่านความเดิมตอนที่แล้ว
"บัดชา ข่าน" ทหารที่ไม่ใช้ความรุนแรงของอิสลาม
ทหารที่ปราศจากอาวุธ (nonviolent army) ของเผ่าปัชตุน (ปาทาน)
บัดชา ข่าน นำทัพเคลื่อนไหวต่อสู้กับอังกฤษด้วยวิธีอารยะขัดขืน
ขบวนการเคลื่อนไหวแบบสันติวิธีของ บัดชา ข่าน
บัดชา ข่าน ตอน บันทึกในกรงขัง และการยืนต่อหน้าผู้อธรรม
บัดชา ข่าน (ช่วง 1921-1924) ตอน ฆาตกรตัวอันตราย
บัดชาข่าน ตอน ความฉ้อฉลในเรือนจำและน้ำตาแห่งความสูญเสีย
บัดชา ข่าน ตอน ความพ่ายแพ้ของขบวนการต่อต้านโดยภาคพลเมืองอินเดีย
บัดชา ข่าน ตอน ลูกราชสีห์กับฝูงแกะ
บัดชา ข่าน ตอน พลังเร้นลับของชาวปาทาน
