บัดชา ข่าน ตอน พลังเร้นลับของชาวปาทาน (4)
ความเร้นลับของชาวปาทานวนเวียนอยู่กับความรัก-เสียงหัวเราะ และความรุนแรง ชาวปาทานเรียนรู้ที่จะสยบยอมต่อความมุ่งหวังของเผ่าพันธุ์และจะทำเพื่อให้บรรลุความมุ่งหวังอันนั้น การเรียนรู้ศิลปะขั้นสูงสุดของชีวิตชาวปาทานคือ จะฆ่าอย่างไร และจะตายอย่างไร? อันจะทำให้เขากลายชาวปาทานที่สมบูรณ์
กะหนีเขียนถึงชาวปาทานที่ถูกหมิ่นเกียรติศักดิ์ศรีว่า “เขาต้องยิง! ไม่มีทางเลือกอื่น...เพราะหากเขาไม่ทำเช่นนั้น คนเป็นพี่น้องของเขาจะดูถูก คนเป็นพ่อจะเย้ยหยัน คนเป็นพี่สาว-น้องสาวจะหมางเมิน คนเป็นภรรยาจะอับอาย และคนเป็นเพื่อนจะตัดสัมพันธ์กับเขาไป ดังนั้น เขาไม่มีทางเลือกอื่นคือ ต้องยิง! อัตตา ข่าน จึงต้องฆ่าพ่อเพื่อนของฉัน และมุรตาซาจึงต้องสังหารอัตตา ข่าน กะหนีสรุปว่า “การแก้แค้นและความตายจึงเป็นเรื่องวนเวียนไปมาไม่มีจบสิ้น”
ชาวปาทานไม่ใช่นักฆ่าที่โหดร้าย เพียงแต่พวกเขาเป็นเหยื่อของความรู้สึกที่บิดเบือนในเรื่องเกียรติศักดิ์ศรีอันจะทำให้เขาตกเป็นเหยื่อของการทำลายล้าง และไม่มีใครรู้นี้ดีเท่าพวกอังกฤษ จึงให้วิธีการสร้างความแตกแยกในหมู่ชาวปาทานเพื่อให้ซัดกันเอง ซึ่งกะหนีเห็นว่า “นั่นคือนโยบายเดียวในกรมทางการเมืองการปกครองของอังกฤษที่ใช้ในการปกครองอินเดีย” และพวกอังกฤษก็ทำได้สำเร็จ พวกปาทานมัวหมกมุ่นอยู่กับการฆ่ากันเองมากกว่าที่จะคิดถึงเรื่องอื่นๆ ในท้องที่คนปาทานจึงมีแต่การนองเลือดและปกคลุมด้วยความมืดมิด จักรวรรดิอังกฤษจึงปลอดภัยในขณะที่ชีวิตชาวปาทานเหมือนถูกสาป!
กะหนีกล่าวต่อไปว่า “แต่ก็มีบางสิ่งมหัศจรรย์ได้เกิดขึ้นในหมู่คนปาทาน ที่ต่างไปจากการมีแค่ความตายและการแก้แค้นมานานนับศตวรรษ ความมหัศจรรย์นั้นคือ การมีบัดชา ข่าน พ่อของฉัน ความอัจฉริยะของพ่อคือการมองเห็นถึงวัฒนธรรมความรุนแรงในหมู่ชาวปาทาน ซึ่งผลของมันไม่ใช่เป็นเพียงการต้องหลั่งเลือดเท่านั้นหากแต่คือความเขลา ความไร้เหตุผล และการติดกับดักหลงใหลในประเพณีนิยมของตนเองจนเกินไป"
อย่างไรก็ตาม ภายใต้พรมของความรุนแรงและความเขลานั้น บัดชา ข่าน ได้มองเห็นความงดงามที่ซ่อนอยู่ถึงความสามารถของชาวปาทานทั้งหญิงและชายอันมีความเป็นตัวตนแบบพิเศษ ความแข็งแกร่งทนทานและหัวใจที่กล้าหาญ ท่านจึงรู้ว่าท่านควรทำอะไรกับคนเหล่านี้ คือต้องให้การศึกษา ให้เกิดการรู้แจ้งเห็นจริง ให้กำลังใจ และให้แรงบันดาลใจ...ด้วยความเข้าใจของ บัดชา ข่าน ท่านจึงเห็นว่าความรุนแรงและความเลวทรามทั้งหลายจะถูกขจัดออกไปจากลักษณะนิสัยของคนปาทานเหมือนดั่งเหมือนดั่งกิ่งไม้แห้งที่ถูกฟันร่วงลงไปจากต้นไม้ ท่านจึงตระหนักว่าหน้าที่สำคัญที่สุดของท่านคือ ต้องลับขวานให้คม!
กะหนีจึงสรุปว่า “บัดชา ข่าน คือ การเมืองของชาวปาทานอย่างแท้จริง...ท่านเข้าใจชาวปาทานเป็นอย่างดี และชาวปาทานก็เข้าใจท่าน และคุณจะไม่มีทางเข้าใจอีกฝ่ายหนึ่งได้เลยหากคุณไม่ใช่ชาวปาทาน หากคุณได้พบท่าน คุณจะได้เห็นดวงตาสีน้ำตาลอันเปี่ยมด้วยความเมตตาของท่าน และคุณจะรู้เข้าใจถึงการเมืองของชาวปาทานได้มากกว่าที่ฉันเขียนบอกคุณเป็นพันๆ บท สิ่งที่น่าเคารพและดีงามที่สุดของชายผู้หนึ่งมันคงยากที่จะอธิบายออกมาเหมือนกับละอองดาวและแสงจันทร์บนฟากฟ้า”
...บัดชา ข่าน ได้ค้นพบว่า ความรักนั้นสามารถสร้างสรรค์แม้ใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาที ในขณะที่ ระเบิดสามารถทำลายล้างได้นานนับศตวรรษ ความเข้มแข็งที่สุดคือ การมีความเมตตาอย่างสูงสุด และหนทางเดียวที่จะบ่งบอกถึงความกล้าหาญที่แท้จริงคือ การอยู่ในความถูกต้องดีงาม ความฝันที่บริสุทธิ์นั้นอาจมีคุณค่ายิ่งใหญ่กว่าชีวิตที่เป็นจริง สิ่งเหล่านี้คือ สิ่งที่บัดชา ข่าน ได้บ่มเพาะปลูกฝังให้กับชาวปาทาน...
อ่านความเดิมตอนที่แล้ว
"บัดชา ข่าน" ทหารที่ไม่ใช้ความรุนแรงของอิสลาม
ทหารที่ปราศจากอาวุธ (nonviolent army) ของเผ่าปัชตุน (ปาทาน)
บัดชา ข่าน นำทัพเคลื่อนไหวต่อสู้กับอังกฤษด้วยวิธีอารยะขัดขืน
ขบวนการเคลื่อนไหวแบบสันติวิธีของ บัดชา ข่าน
บัดชา ข่าน ตอน บันทึกในกรงขัง และการยืนต่อหน้าผู้อธรรม
บัดชา ข่าน (ช่วง 1921-1924) ตอน ฆาตกรตัวอันตราย
บัดชาข่าน ตอน ความฉ้อฉลในเรือนจำและน้ำตาแห่งความสูญเสีย
บัดชา ข่าน ตอน ความพ่ายแพ้ของขบวนการต่อต้านโดยภาคพลเมืองอินเดีย
บัดชา ข่าน ตอน ลูกราชสีห์กับฝูงแกะ
บัดชา ข่าน ตอน พลังเร้นลับของชาวปาทาน
บัดชา ข่าน ตอน พลังเร้นลับของชาวปาทาน (ต่อ)
บัดชา ข่าน ตอน พลังเร้นลับของชาวปาทาน (ต่อจากตอนที่แล้ว)
