ขออภิปรายเรื่องธนาคารอิสลามอีกครั้ง
โดย รศ.ดร.วินัย ดะห์ลัน
ประเทศไทยใช้รถไฟระบบราง 1 เมตรมานานต่อมามีนโยบายให้นำรถไฟระบบราง 1.435 เมตรมาใช้ สิ่งที่ต้องทำคือนอกจากจะต้องซื้อตู้รถไฟระบบใหม่มาใช้ยังต้องปรับระบบต่างๆของรถไฟให้เข้ากับระบบใหม่ให้ได้ด้วย ส่วนหลังนี้แม้จะยุ่งยากและราคาแพงแค่ไหนก็ต้องทำ จะซื้อแค่ตู้ใหม่อย่างเดียวโดยใช้รางระบบเดิมย่อมไม่ได้
ฉันใดฉันนั้น การเปิดธนาคารอิสลามแห่งประเทศไทยก็ไม่ต่างกัน แม้ไม่ต้องลงทุนด้านการเงินมากมายแต่ต้องปรับระบบเพื่อให้การธนาคารระบบใหม่เกิดขึ้นได้ อย่างไรก็ตามเอาเข้าจริงเมื่อตรากฎหมายออกมาแล้วกลับทำเพียงตั้งธนาคารเท่านั้น โดยระบบต่างๆยังเป็นเหมือนเดิม ธนาคารอิสลามจึงดำเนินการในประเทศไทยไม่ต่างจากการเอารถไฟระบบราง 1.435 เมตรไปวิ่งบนราง 1 เมตรเป็นเช่นนั้นเพราะสังคมยังไม่พร้อมที่จะเปลี่ยนระบบราง ขาดการศึกษาอย่างรอบด้านและอย่างรอบคอบ หากเป็นเช่นนี้ก็ยุ่งเพราะไม่ควรนำเสนอระบบใหม่เข้ามาใช้ตั้งแต่ทีแรก
สิ่งที่อยากนำเสนอคือธนาคารอิสลาม ประเทศไทยในเมื่อถึงระดับบัญญัติกฎหมายออกมาแล้ว จำเป็นต้องดำเนินการให้ถึงที่สุด กฎหมายลูกหรือกฎหมายรองหรือระเบียบใดที่จะทำให้ธนาคารระบบใหม่เดินหน้าไปได้แต่ยังไม่ดำเนินการก็ควรเร่งดำเนินการเพื่อให้ธนาคารระบบใหม่ดำเนินการได้และสามารถแข่งขันได้
ปัญหาของธนาคารอิสลามที่ประสบความขาดทุนมากถึงห้าหมื่นล้านเนื่องจากปัญหาขาดความโปร่งใส ทุจริตฉ้อฉลเหล่านั้นก็ต้องไปว่ากันในทางกฎหมาย แก้ปัญหาด้านความโปร่งใสแล้วต้องไม่ลืมแก้ปัญหาด้านโครงสร้างการบริหารที่ไม่เอื้อ ตลอดจนปัญหาการไม่มีกฎหมายลูกหรือกฎหมายรองที่ต้องดำเนินการ
แต่ไม่เห็นด้วยเลยหากจะให้ยุบหรือยกเลิกธนาคารอิสลาม นอกจากจะเสียโอกาสในการนำระบบการธนาคารใหม่ๆให้ประชาชนได้ใช้แล้ว ยังเป็นการเปิดให้ระบบธนาคารแบบเก่าผูกขาดผลประโยชน์ของประเทศต่อไปอย่างไม่สิ้นสุด ซึ่งน่าเสียดายอย่างยิ่ง
