ประสบการณ์ฮัจย์ พ.ศ.2540

รศ.ดร.วินัย ดะห์ลัน

ที่นี่..........ปะนาเระ (4)

โดย สุไลมาน ดาราโอ

ปลาหลังเขียว......เป็นส่วนหนึ่งของทรัพยากรหน้าบ้าน  ห่างจากฝั่ง ๑,๐๐o เมตร หน้าบ้านน้ำบ่อ อ.ปะนาเระ ผลประโยชน์จาก...ซั้งกอ  และปะการัง

               กริชรามันห์ เดิมทีในภาษามลายูท้องถิ่นเรียกว่า กริชตาจง มีอายุกว่า 1200 ปี อาจารย์พิชัย หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญด้านกริชได้อธิบายว่า ด้ามกริชแบบเดิม ที่มาจาก “หัวยักษ์ที่มีเขี้ยว” โดยเขี้ยวนั้นเรียกว่า   “สือยง”  เจ้าเมืองในสมัยโบราณจะใช้กริชด้ามนี้เมื่อขึ้นบัลลังก์ แต่แล้ววัฒนธรรม “สือยง”ก็ต้องจบลง เพราะ ชาวบ้านในสมัยนั้นเชื่อว่า กริชที่มีสือยง เป็นกริชที่กิน “หัวใจคน”  เจ้าเมืองจึงต้องยกเลิกกริชที่มีสือยงนั้นไป

Original Link

ประมวลภาพบรรยากาศมุสลิมชายแดนใต้ประกอบพิธีละหมาดเนื่องในวันฮารีรายออีดิ้ลอัฎฮา

ประจำฮิจเราะห์ศักราช 1437 (วันที่ 12 ก.ย. 2559)

"วันอีดิลอัฏฮา"

เราเห็นปศุสัตว์ทั้งหลาย ทั้ง ควาย วัว แพะ แกะ ต่างสร้างความสุขให้กับมวลมนุษย์ ในหนทางของพระผู้สร้าง บังเกิดความสุข ความมั่นคงในรักระหว่างกัน เป็นความเมตตาของพระองค์

หวังว่าการจากโลกของเราทั้งหลาย จะเป็นดั่งเช่นมัน

อิดิลอัฎฮา วันที่เปลี่ยนโฉมหน้าประวัติศาสตร์อิสลาม

รศ.ดร.วินัย ดะห์ลัน

การละหมาดอีดทั้งสอง

 โดย อ.มุฮัมมัด อาลี โต๊ะลง

          การละหมาดอีดทั้งสองนั้นเป็นซุนนะฮ์ที่มีน้ำหนักมาก(มุอักกะดะฮ์)ในส่วนของสุภาพบุรุษที่อายุถึงเกณฑ์ศาสนภาวะ แล้วอยู่ประจำที่ และส่งเสริมให้กระทำสำหรับบรรดาเด็กๆและสุภาพสตรี บ่าว ทาส ตลอดจนคนเดินทาง

รัฐลึกตุรกี ความจริงหรือนวนิยาย

บทความเขียนโดย นพ.สะอีด อัลหาจญ์ นักเขียนและผู้เชี่ยวชาญตุรกีศึกษา ชาวฟิลัสฏีน

------------------