เริ่มแรก โดย รอมฎอน ปันจอร์

เริ่มแรก

รอมฎอน ปันจอร์

       เมื่อเริ่มแรกหาความหมายของสิ่งหนึ่ง คนเราไม่น้อยตั้งต้นจากการมองหาสิ่งที่อยู่ตรงข้าม ขาดหาย ยังไม่มา หรือยังไม่พบ เราจึงเห็นคุณค่าของชีวิตมากขึ้นเมื่อเผชิญกับความตาย เห็นดาวแจ่มชัดในฟ้าคืนมืด พบว่าน้ำตาลมดเริ่มขึ้นเมื่อเห็นจุดดำ ๆ ในขวดโหล และเห็นคุณค่าของสันติภาพในยามที่เราพบเจอความรุนแรงรายล้อมรอบ

แต่ก็คงเหมือนอีกหลายสิ่ง สันติภาพในที่ซึ่งเราขัดแย้งกันถึงขั้นใช้กำลังห้ำหั่นกันนั้น มีความหมายหลากหลาย ต่างความหมาย ต่างช่วงชิงต่อรองซึ่งกันและกัน

       เราห่างบ้าน เราจึงคิดถึงบ้าน แต่บ้านก็ไม่ต่างกับสันติภาพ เมื่อความหมายของมันแตกต่างกันไปตามที่ผู้คนจะให้รายละเอียด กระทั่งบางครั้ง คนเราอยู่บ้าน แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นบ้านของเราเอง

ทุกวันนี้มีคนคิดถึงบ้านได้หลายรูปแบบ ผู้อพยพที่ต้องลี้ภัยความรุนแรงที่ซึ่งตนไม่ได้ก่อ ต้องจากถิ่นเกิด ก็ไม่แน่ใจนักว่าบ้านเดิมของตนกับบ้านใหม่ที่ไม่แน่นอนข้างหน้านั้น ที่ไหนจะปลอดภัยและอบอุ่นมากกว่ากัน ผู้พลัดถิ่นในเหตุผลใกล้เคียงกันก็ห่างไกลจากบ้านเสียจนต้องปลอบประโลมตนเองด้วยการจินตนาการถึงสิ่งที่รู้อยู่แก่ใจว่าไม่ได้เป็นอยู่จริง ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่บรรดานักรบซึ่งต่อกรด้วยเหตุผลทั้งที่ต้องการพิทักษ์ปกป้องปิตุภูมิและกอบกู้ยึดคืนมาตุภูมิของตนเองนั้นจะมีภาพที่คาดหวังไม่เหมือนกัน นักเดินทางเองก็มักเห็นบ้านแตกต่างกันไป แต่อย่างน้อยพวกเขาก็มีที่ซึ่งจะกลับไป แม้ว่าบางครั้ง จะไม่ได้กลับไปก็ตาม

เราจะเริ่มเห็นสันติภาพจากที่บ้านได้ก็เมื่อเดินทางพบเจอผู้คน เรียนรู้วิธีที่ผู้คนคิดและมองความเป็นไปของโลกอย่างเคารพ มองเห็นความมหัศจรรย์ของพระผู้สร้างผ่านเรื่องราวของผู้ถูกสร้างบนหน้าแผ่นดินอันกว้างใหญ่ บ้านอาจถูกสร้างขึ้นได้ระหว่างการเดินทางที่แสนยาวนานนั้น สำคัญคือผู้ร่วมทางที่เราเกาะมือยึดกุมเคียงคู่

       และสำคัญคือผู้ที่เราให้กำเนิดเพื่อจะสานต่อการเดินทางต่อไป...

รอมฎอน - ฟารีดา – อานาตี

10 ธันวาคม 2016

ฮาโกเน่ (ญี่ปุ่น)